
Մի ժամից մասնակցելու եմ «Արմնիւզ» հեռուստաընկերութեան կազմակերպած նկարահանմանը։ Արծարծուելու է Հայաստանը Արեւելեան Հայաստան վերանուանելու առաջարկը։ Մասնակցելուեն տարբեր ուժերի 6 ներկայացուցիչներ, այսինք՝ բանավեճ է լինելու։ Որպէս կանոն չեմ մասնակցում խմբակային եւ խմբագրուող ներկայացումների, բայց այս անգամ որոշեցի գնալ թէկուզ ընդծելու այն, որ ներկայ Հայաստանը պատմական «Արեւելեան Հայաստան»-ի հետ կապ չունի եւ նրա միայն մի մասն է։ Պարզ է, որ առաջարկը Աշոտեանինը չէ։ Հանրապետականում արգելուած է կարծիք ունենալ, բայց կարող ես համակարծիք լինել ՆՐԱ («Աւագ եղբոր») հետ։ Ուրեմն արժէ հասկանալ, թէ սա ի՞նչ նոր խաղ է եւ ի՞նչ նպատակ է հետապնդում։ Նոր ասելով, նկատի ունեմ ՆՐԱ կողմից, թէ չէ դեռ անկախութեան հռչակագիրն ընդունելիս եղել է տարբերակ կոչուել Արեւելեան Հայաստան։
Նոյն կեպ էլ մեր հարեւաններն ուզում էին իրենց կոչել Հիւսիսային Ադրբեջան։ Պարտադիր չէ, որ միայն շեղելու ցանկութիւն ունենան։ Կարող է նաեւ իրենք իրենց «դուխ են տալիս» (այսքանը իրենց մայրենի լեզուով) անցում կատարելու պահանջատիրութեանը։ (Միասնութիւնից խօսելով դէպի նոր պառակտում, ինչպէս ԵՄ-ից խօսելով դէպի ՄՄ գնացին)։ Եթէ այդ նկատառումը կայ, ինչու՞ որեւէ միջազգային ամբիոնից երբեւէ չհնչեց բազում անգամներ առաջարկածս բանաձեւը. «Հայաստանն այսօր տիրապետում է միջազգայնօրէն Հայաստան ճանաչուած տարածքների միայն 20 տոկոսին․․․» Կարո՞ղ Է սրանք որոշել են ձախ ականջը ցոյց տալ աջ ոտքի բթամատով։ Ո՞վ գիտէ․ մի փոքր համբերենք, կերեւայ․․․
ԴԷՊԻ ԲԱՑԱՐՁԱԿ ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆ
Նուիրում եմ բոլոր ժամանակների բոլոր ազգերի ազատասէր մարդկանց..
Ժողովրդավարութիւնը մեծագոյն համամարդկային արժէքներից է։ Պետութիւնների ժողովրդավարականութեան կողմնակիցներն արձանագրում են, որ իր բոլոր թերութիւններով հանդերձ ժողովրդավարութիւնը հասարակական յարաբերութիւնների կարգաւորման եւ ազգային պետական կեանքի կառավարման լաւագոյն համակարգային հնարաւորութիւնն է։ Ընդգծւում է նաեւ այն, որ ժողովրդավարութիւնը դարձել է միջազգային յարաբերութիւնների կարգաւորման, պետութիւնների խաղաղ գոյակցութեան եւ զարգացման գլխաւոր նախապայմանը։