Հայաստանի երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի և ներկայիս վարչապետ Տիգրան Սարգվսյանի վիրտուալ պատերազմը լուրջ չէ, հետևաբար, արժանի չէ հանրության ուշադրությանը: Այդ մասին հունվարի 21-ին մամուլի ասուլիսում հայտարարել է ԱԻՄ առաջնորդ Պարույր Հայրիկյանը:
Նա հիշեցրել է, որ Քոչարյանի կառավարման օրոք Տիգրան Սարգսյանը Կենտրոնական բանկի նախագահն էր և վայելում էր Քոչարյանի վստահությունը, հտևաբար, վարչապետին հասցեագրված մտավոր գնահատականներն ուղղված են հենց իրեն` Քոչարյանին, քանի որ խելացի մարդն «անհույս» տնտեսագետին այդ պաշտոնում չի նշանակի: Հայրիկյանն ընդսմին ընդգծել է, որ Քոչարյանն ընդհանրապես չպետք է հանդես գար մարտի մեկի իրադարձություններից հետո: «Մարդասպանն ընդհանրապես չպետք է երևա հասարակությանը, իսկ այն մարդիկ, ովքեր դրական են գնահատում նրա «հայտնությունը», ազգի թշնամի են», - հայտարարել է նա:
Քաղաքական գործիչը նաև կարծում է, որ Հայաստանի գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերը «ԿԳԲ-ի գործակալներ են» և իրենց գործունեությամբ փորձում են խարխլել պետականության հիմքերը: Քաղաքական գործիչը, մասնավորապես, հայտարարել է, որ «Ժառանգություն», «Ազատ դեմոկրատներ», «Հանրապետություն» կուսակցություններին համարում էր պետկանաստեղծ կուսակցություններ, սակայն այժմ. Նրա կարծիքով, նրանք նույնպես ընկել են «ԿԳԲ-ի ազդեցության տակ»: «Բոլոր այն կուսակցությունները, որոնք արմատականորեն չեն տրամադրված ընդդեմ ՄՄ-ին երկրի անդամակցությանը, խաղալիք են Ռուսաստանի և ԿԳԲ-ի ձեռքերում», - հայտարարել է Հայրիկյանը, հերթական անգամ հավաստիացնելով, որ ԿԳԲժ-ն դեռ գոյություն ունի և գաղտնի գործունեություն է վարում:
Հիշեցնենք, որ ավելի վաղ Հայաստանի երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանն իր հարցազրույցում կոշտ քննադատության էր ենթարկել կառավարության աշխատանքը և վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին կոչ էր արել աշխատել` իր նախորդներին մեղադրելու փոխարեն: Ինչից հետո մի շարք հանրապետականներ հանդես եկան պատասխան հայտարարություններով, ինչի առնչությամբ երկրորդ նախագահի գհրասենյակը տարածեց հայտարարություն, որում նշում էր, թե «երիտհանրապետականները տառապում են հիշողության կորստով:
Աղբիւր՝ Arminfo
ԴԷՊԻ ԲԱՑԱՐՁԱԿ ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆ
Նուիրում եմ բոլոր ժամանակների բոլոր ազգերի ազատասէր մարդկանց..
Ժողովրդավարութիւնը մեծագոյն համամարդկային արժէքներից է։ Պետութիւնների ժողովրդավարականութեան կողմնակիցներն արձանագրում են, որ իր բոլոր թերութիւններով հանդերձ ժողովրդավարութիւնը հասարակական յարաբերութիւնների կարգաւորման եւ ազգային պետական կեանքի կառավարման լաւագոյն համակարգային հնարաւորութիւնն է։ Ընդգծւում է նաեւ այն, որ ժողովրդավարութիւնը դարձել է միջազգային յարաբերութիւնների կարգաւորման, պետութիւնների խաղաղ գոյակցութեան եւ զարգացման գլխաւոր նախապայմանը։